مشکل قاچاق سوخت و هدر رفت ذخایر انرژی
نابه‌سامانی‌ها در توزیع سوخت
شناسه خبر: 12530 سرویس: اجتماعی
مشکل قاچاق سوخت و هدر رفت ذخایر انرژی در کشور در حالی ادامه دارد که چندی پیش مجلس نیز با سهمیه بندی بنزین و اختصاص روزانه یک لیتر به هر ایرانی مخالفت کرد. بنابراین تا سال آینده و تا زمانی که موضوع توزیع سوخت، تعیین تکلیف نشود، نابه سامانی ها در نظام توزیع سوخت ادامه خواهد داشت.
مشکل قاچاق سوخت و هدر رفت ذخایر انرژی در کشور در حالی ادامه دارد که چندی پیش مجلس نیز با سهمیه بندی بنزین و اختصاص روزانه یک لیتر به هر ایرانی مخالفت کرد. بنابراین تا سال آینده و تا زمانی که موضوع توزیع سوخت، تعیین تکلیف نشود، نابه سامانی ها در نظام توزیع سوخت ادامه خواهد داشت.
بر اساس گزارش های موجود پیشنهادات مختلفی از سوی نمایندگان در خصوص نحوه توزیع بنزین و اختصاص یارانه آن وجود دارد که البته هیچ یک از آنها در مجلس رای نیاورده است. موضوع سهمیه بندی نیز که در چند ماه اخیر به کرات مطرح شده، مورد تایید نمایندگان قرار نگرفته است. بنابراین تصمیم گیری در خصوص توزیع سوخت به سال ۹۸ موکول شده و هنوز معلوم نیست چه راهکاری به طور قطع هم مسئله پرداخت یارانه سوخت را به سرانجام درستی می برد و هم شیوه توزیع سوخت را کارآمدتر از شیوه های فعلی می کند.
به نظر می رسد، نمایندگان مجلس و وزارت نفت به‌دنبال راهکاری برای احیای کارت سوخت در سال ۹۸ هستند.
در حال حاضر روزانه ۹۰ میلیون لیتر بنزین مصرف می شود که تا سال ۱۴۰۸ این میزان به ۲۵۰ میلیون لیتر خواهد رسید.
بر اساس گزارش های موجود اگر چه از مهر ماه تا به حال شاهد ثبت‌نام متقاضیان کارت سوخت المثنی و بیان اظهاراتی در خصوص امکان متصل کردن کارت‌های بانکی به کارت سوخت بوده ایم؛ اما کارت سوخت شخصی هنوز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، هنوز مصرف بنزین زیاد است و هنوز هم این سوخت باارزش، قاچاق می‌شود.
علیرضا کلاهی صمدی عضو اتاق بازرگانی تهران
سه راهکار توزیع سوخت
در رابطه با شیوه توزیع سوخت که قاچاق و هدر رفت منابع انرژی را در پی داشته، ایرادات و انتقادات زیادی مطرح است. اما در هر صوت سه راهکار اساسی برای مدیریت توزیع سوخت وجود دارد که توسل به هر یک از آنها مزایایی داشته و بر شیوه مدیریت فعلی ارجحیت دارد. در هر صورت برای مدیریت کارآمدتر سوخت و ذخایر انرژی ، یا باید قیمت واقعی شود یا سهمیه بندی و یا هر دو مورد.
با توجه به هزینه های سنگینی که توزیع سوخت به شیوه فعلی روی دست دولت می گذارد، سهمیه بندی عاملی برای کاهش این هزینه ها است. همچنین قاچاق سوخت هم یکی از تبعات منفی شیوه توزیع سوخت کنونی است. اما اینکه کدام راهکار درست است؟ به نظر می رسد منطقی تر این است که دولت با تخصیص کارت انرژی برای هر فرد میزانی از مصرف انرژی را با قیمت ارزان در نظر بگیرد و مابقی را با نرخ آزاد محاسبه کند و یا اینکه کارت سوخت را احیا کند. هر یک از این شیوه ها برای مدیریت بهتر بازار و توزیع سوخت، مناسب تر از شیوه کنونی است. وگرنه از این پس نیز باید شاهد ادامه نا به سامانی ها در توزیع سوخت باشیم.