اعتماد نوشت:روزنامه کیهان، در صفحه دومش، در ستون خبرویژه نوشته است که روزنامه اعتماد و چند روزنامه اصلاحطلب خبر مربوط به سفر ترامپ را به عراق سانسور کردهاند.
حمله تند یک روزنامه به دیگری/ با دروغگویی و افسانه بافی،چه بر سر روزنامه نگاری آورده اید؟
شناسه خبر: 4036 سرویس: سیاسی
کیهان با ادبیات خودش ضمن اشاره به آشکار شدن سرشکستگی امریکا نوشته: «روزنامههای زنجیرهای که همواره اقدام به بزرگنمایی تهدیدهای امریکا میکنند سفر دزدکی ترامپ به عراق و اعترافات توام با سرشکستگی وی را سانسور کردند.»
کیهان با ادبیات خودش ضمن اشاره به آشکار شدن سرشکستگی امریکا نوشته: «روزنامههای زنجیرهای که همواره اقدام به بزرگنمایی تهدیدهای امریکا میکنند سفر دزدکی ترامپ به عراق و اعترافات توام با سرشکستگی وی را سانسور کردند.»
اولا این چه «خبر ویژه»ای است که بگوییم فلان روزنامه این مطلب را ننوشته. به شما چه ربطی دارد؟ صدها خبر درجه یک و موثر هم هست که شما منتشر نمیکنید و به روی خود نمیآورید.
بعد هم این چه رسم نامبارکی است که جای بیگبرادر نشستهاید و درکاری که به شما ربطی ندارد سرک میکشید؟ روزنامه اعتماد که مثل شما از بیتالمال ارتزاق نمیکند که بتوانید امر و نهیاش کنید و بگویید چه بنویس و چه ننویس. خدا را شکر در مملکت ما آزادی بیان جریان دارد و ما هرچه را بنا بر ملاحظات رسانهای مهم تشخیص بدهیم میپردازیم، هرچه را هم نه، نه.
اما دست بر قضا این خبر را که کیهان سوتی داده و ندیده اتفاقا منتشرکردهایم و به تفصیل به آن پرداختهایم. مسوول صفحه 2 کیهان ، اعتماد 8 دی را اگر نگاه میکرد هم در صفحه اول تیتر خبر مذکور را میدید و هم در صفحه 6 تفصیل و تحلیل خبر را میتوانست بخواند. اما از آنجایی که «دروغ» چندان به مذاقتان تلخ نمیآید به راحتی و با بیمبالاتی آن را به کار میبرید.
یک گاف دیگر هم کیهان در همین خبر ویژه داده است. نوشته «همین روزنامهها (یعنی اعتماد و سازندگی و شرق و...) زلزله در کابینه عربستان و برکناری عادل الجبیر وزیر خارجه شدید امریکایی و ضد ایرانی این رژیم را هم سانسور کردند.» فعلا به اغلاط ویرایشی و ضعف تالیف نویسنده خبر ویژه کیهان کار ندارم اما برادرانه توصیهاش میکنم که «اگر دروغ میگویید لااقل بهتان نزنید». همین قصه پرغصه مباهته آبروی کشور و عرض بعضی بزرگان را در معرض خطر و خدشه قرار داده و باعث شده تا زبان دشمنانمان بر ما دراز شود و طعنهبارانمان کنند که «آخر چه نیازی است به تهمت؟»
کافی بود نویسنده کیهان در صفحه یک اعتماد چشم بچرخاند و تیتر «قربانیان بقای ولیعهد» را ببیند. بعد هم ما کجا «اقدام به بزرگنمایی تهدیدهای امریکا» کردهایم؟ از روی هوا که نمیشود حرف زد. شما یک تیتر به من نشان بده که در آن امریکا را بزرگنمایی کرده باشیم. حتی نیمتیتر هم قبول است. شما بگو یک کلمه.
مباهته شاخ و دم که ندارد. به همین نوشتههای نسنجیده و حرفهای بد و غلط و تفرقهافکنانه میگویند تولیدات کارخانه بهتانسازی. من اگر یک روزنامه شخصی و جناحی انتقاد میکرد، توقفی نمیکردم، نهایت پیامی از سر همکاری و مدارا میفرستادم و میگذشتم. اما قصه کیهان فرق دارد و روزنامهخوانها میدانند که این رسانه با زبان زهردارش و با دروغسازی و افسانهپردازیاش چه به روز حرفه شریف روزنامهنگاری آورده.
کیهان با این کارها نهتنها خود را بیاعتبار میکند بلکه آن موسسه قدیمی و نامدار را از چشم انداخته و روزبهروز بیشتر میاندازد. ضمن اینکه کیهان مستقل و خصوصی که نیست. با پول ملت منتشر میشود و نمیتواند هرچه دل تنگش میخواهد بگوید. شما با این دروغها و بهتانها اعتبار بعضی از نهادهای حکومت را نیز مخدوش میکند و جا دارد که دلسوزان نظام فکری بکنند و راه علاجی برای این زخم کهنه بیندیشند.