وحشت آمریکایی‌ها از این موشک ایرانی
شناسه خبر: 72959 سرویس: امنیت
موشکهای قیام به دو دسته قیام 1 و قیام 2 تقسیم می‌شوند و به خصوص موشک قیام 2 که احتمالا همان موشکی باشد که به پایگاه عین الاسد برخورد کرده، از دقت بسیار بالایی برخوردار است.
بعد از شهادت مظلومانه سردار قاسم سلیمانی و انتقام ایران از طریق شلیک چند موشک به پایگاه عین الاسد آمریکا در عراق، مقالات بسیاری در مورد قدرت موشکی ایران نوشته شد. آنچه بیش از همه توجهات را به خود جلب کرد نوع موشک‌هایی بود که به مواضع آمریکا شلیک شد. این موشک از نوع موشک بالستیک "قیام" بودند.
در مورد موشک قیام بسیار گفته شده است. طول این موشک در حدود 5.11 متر، قطر 88 سانتی متر، وزن مسلح 6280 کیلوگرم و وزن سر جنگی 645 کیلوگرم است. این موشک می‌تواند با موتور تک مرحله‌ای سوخت مایع تا انواع ماموریت‌های زمین به زمین را تا سقف پروازی 200 کیلومتری و با برد 800 کیلومتری انجام دهد.
از ویژگی‌های مهم موشک قیام این است که احتمال ردیابی، شناسایی و مورد اصابت قرار گرفتن آن توسط سیستم‌های ضد موشک به علت سرعت بالا هنگام پرتاب، چرخشی شدن، استفاده از آلیاژ خاص و جذاب امواج رادار و به احتمال زیاد استفاده از کلاهک 3 تکه MIRV به شدت کاهش یافته است.
در مدت اخیر، رسانه‌های خارجی نیز به این موشک بسیار توجه کرده اند. اخیرا نشنال اینترست طی یک مقاله ویژگی‌های موشک قیام را بر اساس اظهارات مقامات پنتاگون بیان کرده است. فارغ از صحت و سقم برخی مطالب این نوشته، توجه به آن و فهم نظر مقامات خارجی درباره توانایی موشکی ایران جالب و مهم است.
موشک قیام به چه خانواده‌ای تعلق دارد؟
بر اساس نوشته نشنال اینترست، موشکهای بالستیک بر اساس طرح و پلتفرمشان به یکی از انواع و به اصطلاح خانواده‌های موشکهای بالستیک تعلق دارند. موشک قیام نیز از این قاعده مستثنی نیست. طبق ادعای نشنال اینترست مدل این موشک از پلتفرم موشک بالستیک Scud-C گرفته شده است. موشکی که ساخت شوروی بوده و کره شمالی نیز با تجهیز و تکامل آن، مدل موشک بالستیک Hwasong-6 را به وجود آورده و توسعه داد. نشنال اینترست مدعی است طرح موشکهای بالستیک ایرانی و به خصوص شهاب 2 نیز به این خانواده تعلق دارد و به خصوص این موشک طرح خود را از Hwasong-6 کره شمالی گرفته است.
بنا به گفته برخی کارشناسان نظامی آمریکایی موشک قیام که در سال 2010 از آن رونمایی شد، کاملا مبتنی بر شهاب 2 است و به همین دلیل مدل تکامل یافته موشکهای خانواده Scud-C محسوب می‌شود. با این حال، قیام مجهز به تجهیزاتی است که مدل‌های قبلی و حتی شهاب 2 فاقد آن است. به طور مثال، بدنه این موشک از استیل ساخته شده و نه آلومینیوم سبک. همچنین عدم وجود بالک در انتهای این موشک آن را خاص کرده، چرا که از لحاظ فنی، نداشتن بالک برای یک موشک بلند برد بسیار قابل توجه و حائز اهمیت است؛ چرا که عدم بالک هم وزن موشک را کم کرده و بالطبع، سرعت و برد موشک را بالا می‌برد و هم قابلیت پرتاب موشک از انواع پرتابگرهای خاص (لانچر) را به موشک می‌دهد. همچنین بالک به عنوان علت اصلی حفظ تعادل موشک در مسیر شناخته می‌شود و به همین دلیل، حذف بالک از قیام و در عین حال دقت بالای آن نشان از این دارد که ایران توانسته یک سیستم پیشرفته حفظ تعادل را جایگزین بالک‌ها کند.
ترس بزرگ آمریکا چیست؟
آنچه نشنال اینترست بیش از حد آن را برای آمریکا نگران کننده می‌داند، این است که موشک قیام به راحتی قادر به هدف قرار دادن پایگاه‌های آمریکایی در منطقه است. ایران یک بار این قابلیت را در حمله به عین الاسد نشان داد و قادر است بار دیگر نیز این کار را انجام دهد. موشک قیام ذاتا یک موشک زمین به زمین است اما پرتابگرهای کامیونی این موشک به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند از امکانات سیلوی موشکی زیرزمینی استفاده کنند. آنچه آمریکا را بیش از پیش نگران کرده این است که ایران تعداد زیادی از موشکهای قیام ساخته و یا در حال ساخت آن است. ایران در جنگ با داعش از این موشک‌ها استفاده کرد. در آن زمان، در حالیکه بیشتر موشکهای میان برد و کوتاه برد فاتح علیه نیروهای داعش به کار می‌رفت، چند موشک قیام نیز به طرف قوای تکفیری پرتاب شد. در آن زمان بسیاری در مورد دقت این موشک مطمئن نبودند اما ماجرای عین الاسد به تمام شبهات پایان داد.
نشنال اینترست معتقد است که موشک قیام شباهت بسیاری به موشک(برکان) Burkhan-2H که نیروهای انصارالله یمن از آن استفاده می‌کنند دارد و می‌توانند یک الگوی ساخت داشته باشند. البته خود نویسنده تاکید دارد که این فقط یک حدس است و هنوز شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این دو موشک با یکدیگر ارتباط دارند.